María Wonenburger

María Wonenburger Planells naceu na localidade coruñesa de Montrove-Oleiros o 19 de xullo de 1927, de familia con ascendientes alsacianos, o que explica o seu primeiro apelido. O segundo vén da súa nai valenciana. María sentiu unha gran paixón polas matemáticas desde moi pequena (a súa nai deixáballe a ela verificar as contas da compra), e aínda que os seus pais querían que estudase unha enxeñería para continuar o negocio familiar (unha fundición) ela inclinouse por esta disciplina. Instalada na famosa Residencia de Señoritas da rúa Fortuny da capital española, realizou os seus estudos universitarios na Universidade Central de Madrid (hoxe Universidade Complutense), onde tamén comezou o seu doutoramento. Como anécdota dos seus anos de estudante cóntase que ela non tomaba apuntamentos, pero os seus compañeiros traíanlles os seus para que llos corrixise.

A primeira convocatoria das bolsas Fulbright levou a María aos Estados Unidos, nunha viaxe chea de aventuras que realizou no barco Constitution, e alí acabou o seu doutoramento en 1957 na Universidade de Yale co prestixioso algebrista Nathan Jacobson.
Regresou tres anos despois a España, bolseira polo Instituto de Matemáticas Jorge Juan do CSIC, entón o referente nacional, para volver cruzar o charco, ao finalizar esta bolsa, para pasar seis anos en Canadá, onde tivo como primeiro estudante de doutoramento a Robert Moody. Nese momento, María era a única muller entre o profesorado, e foi Moody o que solicitou a súa supervisión. Volveu despois a Estados Unidos, onde lle ofreceron unha cátedra en Buffalo, Indiana, confiando en que alí a súa nai podería visitala con máis facilidade. Precisamente para coidala, en 1983 regresou a España, nun momento álxido da súa carreira científica. Neses momentos tiña 56 anos e podería brindar un gran servizo á incipiente matemática española de entón, pero preferiu retirarse ao seu Galicia natal.

O traballo de investigación de María Worneburger centrouse na Teoría de Grupos, unha das áreas máis apaixonantes das Matemáticas. Obtivo unha gran cantidade de resultados, aínda que quizais os máis coñecidos céntranse nas chamadas álxebras de Kac-Moody, que tiveron importantes aplicacións en Matemáticas e Física. O seu traballo foi sempre moi ben valorado pola comunidade matemática internacional.
FONTE DE INFORMACIÓN: http://www.elmundo.es/ciencia/2014/06/20/53a3fa66268e3ec0478b4572.html