Enerxía Libre de Gibbs

Na termodinámica química das reaccións e nos procesos non cíclicos, existen catro cantidades útiles chamadas "potenciais termodinámicos". Estes son a enerxía interna, a entalpía, a enerxía libre de Helmholtz e a enerxía libre de Gibbs.

A enerxía interna Ou, podería ser considerada como a enerxía necesaria para crear o sistema, en ausencia de cambios na temperatura ou o volume. Pero tal como estudouse na definición de entalpía, débese realizar unha cantidade adicional de traballo PV, se se crea o sistema desde un volume moi pequeno, con obxecto de "crear espazo" para o sistema. Tal como estudouse na definición de enerxía libre de Helmholtz, o medio ambiente a unha temperatura constante T, contribuirá ao sistema cunha cantidade TS, reducindo desta maneira o investimento total necesario para a creación do sistema. Esta contribución neta de enerxía ao sistema, creado a temperatura ambiente T desde un volume inicial despreciable, é a enerxía libre de Gibbs.
Nunha reacción, o cambio na enerxía libre de Gibbs G, é un parámetro moi útil. Pódese considerar que é a máxima cantidade de traballo que se pode obter dunha reacción. Por exemplo, na oxidación da glicosa, o cambio na enerxía libre de Gibbs é G = 686 kcal = 2870 kJ. Esta é a reacción principal de enerxía nas células vivas.
FONTE DE INFORMACIÓN: http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbasees/thermo/helmholtz.html