A mín a verdade non me gusta nada a poesía pero ese poema encántame, non sei se é porque na miña familia cántase moito. A quen non lle pon a pel de galiña cando a escoita? Foi interpretada por moitas persoas pero a que máis destaca é Luz Casal.
Rosalía de Castro é a gran poetisa do romanticismo español, a pesar de que escribiu tamén importantes obras en prosa, como: "O cabaleiro das botas azuis", de intención filosófica e satírica. Destacou principalmente na poesía lírica, tanto en castelán como en galego, a que fose a súa lingua natal. A súa obra máis destacada é sen dúbida "Nas beiras do Sar" onde recolle un conxunto de poemas intimistas, amorosos, de contrastes entre morte e eternidade. Son poemas breves, co seu Galicia de fondo, onde destaca a súa dor e sufrimento ademais da súa devoción pola fe relixiosa, todo iso expresado con gran sinceridade e beleza. No fermoso poema "Negra sombra" reflíctese de forma sublime a angustia da súa vida atormentada pola "sombra" da dor, despois da morte do seu marido, que supuxo o seu viudez e un insoportable sentimento de frustración e desazón.
Os recursos literarios maniféstanse principalmente nos contrastes de cada estrofa: "fúchesche negra sombra"..."e tornas facéndome mofa"..."es as estrela que brilla e es o vento que zumba"..."es a noite e es a aurora". Principalmente deberiamos resaltar o uso exemplar das metáforas, por exemplo: "en todo estás e ti es todo", ou nos versos "se cantan, es ti que cantas", "se choran, es ti que choras", "e es o murmurio do río". Por outra banda, son abundantes as anáforas e repeticións, que se estenden practicamente por todo o poema; acompañadas de paronomasias. Cabería destacar ademais a utilización de personificacións plasmadas en sintagmas como leste: "negra sombra que me asombras".
A estrutura poética son estrofas de rima asonante nos versos pares, os cales presentan bastante musicalidad e sensibilidade, propias do romanticismo da época; trátase dun romance de versos octosílabos, un dos modelos máis utilizados pola autora no extenso da súa obra. A sinxeleza da súa forma relaciónao en determinados aspectos coa poesía popular.
No que ao contido do poema respecta, a autora tenta expresar a existencia dun sentimento de tristeza, desolación...deducible grazas ao adxectivo "negra" que nos fai identificar a esencia do poema como unha connotación negativa, escura. Probablemente a desafortunada vida de Rosalía tivo moito que ver na redacción deste poema, quizais dedicado ao enorme peso da morte do seu marido, ou á temperá perda dos seus fillos...pasando polas múltiples doenzas e enfermidades que lle acompañaron practicamente durante toda a súa vida.
Para min, a sombría beleza da composición depende de dous elementos estéticos: o carácter omnipresente de tales sensacións lóbregas e desafortunadas, contrastadas coa imposibilidade de saber que era aquilo que atormentaba constantemente á poetisa ocupando a maior parte dos seus pensamentos. A indeterminación dese algo que a asombraba e ao mesmo tempo facíaa sumirse nos máis escuros sentimentos.
FONTE DE INFORMACIÓN:http://alxrizo.blogspot.com.es/2015/01/comentario-literario-negra-sombra.html
Ningún comentario:
Publicar un comentario